1- کارشناس حقوق و نرم‌افزار، کارشناس ارشد نرم‌افزار، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران. (نویسنده مسؤول) 2- دانشجو کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم‌شناسی، واحد رفسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، رفسنجان، ایران.
چکیده: (1191 مشاهده)
زمینه و هدف:سیاست جنایی مشارکتی به عنوان یک سیاست جنایی همراه با مشارکت جامعه مدنی تعریف شده است که در چارچوب آن در کنار دیگر نهادهای عدالت کیفری از جمله پلیس و دستگاه قضایی، با استفاده از نهادهای وابسته به جامعه مدنی نیز سعی در سامان بخشیدن به پدیده مجرمانه دارد. بحثی نیست که رگه‌های سیاست جنایی مشارکتی را باید در آموزه‌های بازمانده از پیشینیان که در بستر گذار و تحول جوامع به وجود آمده‌اند، جستجو کرد اما در سال‌های اخیر در پرتو مکاتب نوین جرم شناسی از جمله نظریات واکنش اجتماعی و در جهت یافته‌های جرم شناسی حقوقی به عنوان شاخه‌ای از جرم‌شناسی کاربردی، رویکرد دولت‌ها در مشارکت مردم در پدیده مجرمانه دست خوش تغییراتی شده است. توضیح آن‌که امروزه مشارکت مردم در نهادهای عدالت کیفری برای پیشگیری از پدیده بزهکاری، جنبه پیشینی (مرحله پیش از وقوع جرم) و پسینی (پس از وقوع جرم) را به شکلی نظام‌مند و کارآمد در برمی‌گیرد. بر همین اساس، این پژوهش با هدف بررسی جلوه‌های پیشگیری مشارکتی، در صدد پاسخ به این سؤال که جلوه‌های پیشگیری مشارکتی کنشی و واکنشی در سیاست جنایی ایران کدام است، برآمده است. مواد و روش‌ها: روش تحقیق در این مقاله به صورت توصیفی- تحلیلی بوده است. ملاحظات اخلاقی: تمامی اصول اخلاقی در نگارش این مقاله رعایت شده است. یافته‌ها و نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که سیاست تقنینی ایران به خصوص در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 با اصلاحات بعدی و قانون پیشگیری از وقوع جرم مصوب 1394، جلوه‌هایی از مشارکت جامعه مدنی را در امر پیشگیری مشارکتی کنشی و واکنشی، مورد پذیرش قرار داده است.
Fakhrabadi A, Shirazi S. An Introduction to the Effects of Active and Reactive Participatory Prevention in Iran’s Criminal Policy. ILR 2023; 4 (2) : 2 URL: http://ilrjournal.ir/article-1-240-fa.html
فخرآبادی علی، شیرازی شبنم. درآمدی بر جلوه‌های پیشگیری مشارکتی کنشی و واکنشی در سیاست جنایی ایران. پژوهش‌های حقوقی میان‌رشته‌ای. 1402; 4 (2) :19-28
.png)
