1- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، علوم سیاسی و زبانهای خارجه، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران. (نویسنده مسؤول) 2- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، علوم سیاسی و زبانهای خارجه، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران. 3- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده: (41 مشاهده)
زمینه و هدف:در نظام حقوقی ایران، قراردادها بهعنوان ابزارهای مهمی برای تنظیم روابط حقوقی و اقتصادی میان اشخاص شناخته میشوند. شروط قراردادی نقش ویژهای در تعیین محدودیتها یا اعطای امتیازات خاص به طرفین قرارداد ایفا میکنند. در این میان، شرط سلب حق انتقال که انتقالگیرنده را از انتقال موضوع قرارداد به شخص ثالث منع میکند، جایگاه ویژهای دارد. این پژوهش به بررسی وضعیت حقوقی و فقهی این شرط در ایران پرداخته است. مواد و روشها:در این مطالعه به روش تحلیلی- توصیفی عمل شده است. ملاحظات اخلاقی: تمامی اصول اخلاقی در نگارش این مقاله رعایت شده است. یافتهها:در بخش اول، مبانی نظری و مفهومی شرط سلب حق انتقال بررسی شده و جایگاه آن در چارچوب شروط قراردادی تبیین میشود. این بخش شامل تعریف شرط، انواع آن، و ضرورت تحقیق در این زمینه است. بخش دوم، مشروعیت این شرط را از منظر فقه اسلامی تحلیل میکند و آرای مختلف فقها را درباره اعتبار یا عدم اعتبار آن مورد ارزیابی قرار میدهد. در بخش سوم، جایگاه شرط سلب حق انتقال در قوانین ایران بررسی شده و آثار آن بر حقوق و تکالیف طرفین تحلیل میشود. آرای قضایی مرتبط نیز برای درک بهتر ابعاد عملی این شرط مورد توجه قرار گرفته است. نتیجهگیری: این پژوهش با شناسایی چالشهای فقهی و حقوقی، پیشنهادهایی برای اصلاح قوانین ارائه کرده و تلاش دارد درک عمیقتری از این شرط و آثار آن به دست دهد.
Aalami F, Jalilifar M, Rozoushan G. Legal and Jurisprudential Analysis of the Clause Prohibiting Transfer in Contracts. ILR 2025; 6 (1) : 5 URL: http://ilrjournal.ir/article-1-261-fa.html
اعلمی فرناز، جلیلی فر معین، روزاوشان گل اندام. تحلیل حقوقی و فقهی شرط سلب حق انتقال در قراردادها. پژوهشهای حقوقی میانرشتهای. 1404; 6 (1) :51-64