حق تعیین مسکن توسط همسر
|
حلیمه باباجانیان بیشه1 ، علی اکبر ایزدی فرد2 ، علی فقیهی3  |
1- دانشجوی دکتری، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده علوم انسانی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران. 2- استاد، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران. (نویسنده مسؤول) 3- استادیار، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده علوم انسانی، واحد بابل، دانشگاه آزاد اسلامی، بابل، ایران. |
|
چکیده: (724 مشاهده) |
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی حق سکونت زن است.
مواد و روشها: روش این تحقیق توصیفی- تحلیلی است. روش تحقیق به لحاظ اهمیّت از نوع تحقیقات بنیادی شمرده میشود. اطلاعات و مواد اولیّه تحقیق بنیادی به صورت نظری و به شیوه کتابخانهای گردآوری و مورد تجزیه و تحلیل عقلانی قرار گرفته و نتیجهگیری شده است.
ملاحظات اخلاقی: در نگارش این مقاله ملاحظات اخلاقی رعایت شده است.
یافتهها: اگر زن در ضمن عقد نکاح شرطی برای (حق سکونت) با مرد نگذارد، در اینجا طبیعتاً زن باید تابع مرد باشد؛ ولیکن وقتی که وارد زندگی مشترک میشود، زوج هم برای سکنی محلی را تعیین میکند که باب طبع زن و مکان مناسبی برای زندگی نمیباشد خواه از لحاظ محیطی باشد یا غیره، در چنین شرایطی اگرچه بر اساس احکام اولیّه زن تابع مرد است امّا در مواردی این حکم قید خورده و اختیار سکونت با زن میشود.
نتیجهگیری: اگر زن در ضمن عقد نکاح حق سکونت را برای خود شرط کند یا اضطراری از این حیث برای زن وجود داشته باشد، حق انتخاب مسکن را خواهد داشت.
|
|
واژههای کلیدی: حق تعیین مسکن، همسر، حقوق. |
|
متن کامل [PDF 771 kb]
(491 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/1/28 | ویرایش نهایی: 1403/11/12 | پذیرش: 1401/3/3 | انتشار: 1401/4/1
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|