کارشناس حقوق و نرم‌افزار، کارشناس ارشد نرم‌افزار، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران. (نویسنده مسؤول)
چکیده: (412 مشاهده)
زمینه و هدف:بی‌شک یکی از مهم‌ترین رسالت‌های جرم‌شناسی به‌عنوان شاخه‌ای مهم از علوم جنایی، بهبود بخشیدن به طرز کار و عملکرد نظام عدالت کیفری است. با عبور از مکاتب کلاسیک جرم‌شناسی و رسیدن به مکاتب نوین جرم‌شناسی (دهه 1960 به بعد) و با ارائه نظریاتی همچون نظریه برچسب‌زنی یا انگ مجرمانه از صاحب نظرانی همچون «آدمینگ لی مرت» در کتاب «آسیب شناسی اجتماعی»، دستگاه عدالت کیفری دولت‌ها در صدد رفع خلاءها و معایب متولیان کشف جرم، تعقیب و مجازات مجرمان برآمدند. از جمله اقدامات مهمی که می‌توان در این راستا اشاره نمود، سیاست جنایی مشارکتی است که در جلوه‌های مختلف در حقوق کیفری دولت‌ها خود را نمایان ساخت. از جمله این جلوه‌ها می‌توان به موضوع عدالت ترمیمی یا عدالت محلی در سیاست تقنینی کشورها از جمله ایران اشاره نمود. مواد و روش‌ها: روش این پژوهش، توصیفی-تحلیلی می‌باشد. ملاحظات اخلاقی: کلیه اصول اخلاقی حاکم در پژوهش، در تقریر این مقاله رعایت شده است. یافته‌ها و نتیجه‌گیری: عدالت محلی با مشارکت دادن جامعه مردم و جامعه مدنی در امر عدالت کیفری از سویی درصدد محور قرار دادن بزه‌دیده به‌عنوان زیان دیده اصلی جرم، سعی در ایجاد صلح و سازش میان بزهکار و بزه‌دیده دارد و از طرف دیگر تلاش دارد تا معایب عدالت کیفری دولت‌ها برطرف شود. مقنن ایران نیز در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، برای نخستین‌بار موضوع عدالت ترمیمی را در بعضی از جرائم سبک و کم‌اهمیت مورد پذیرش قرار داده است.
.png)
