1- کارشناس ارشد، گروه حقوق، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران. (نویسنده مسؤول) 2- دکتری، گروه حقوق، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران.
چکیده: (745 مشاهده)
زمینه و هدف:انفساخ، به عنوان یکی از شیوه‌های انحلال خودبه‌خودی قراردادها، به دلیل ماهیت غیرارادی و خودکار آن، همواره از موضوعات چالش‌برانگیز در نظام حقوقی بوده است. یکی از پرسش‌های اساسی در این حوزه، امکان اسقاط آثار انفساخ پس از تحقق آن است. این مسئله به‌ویژه در مواردی که طرفین قرارداد به دنبال احیای آن هستند، اهمیت بیشتری می‌یابد. هدف این پژوهش بررسی امکان‌سنجی حقوقی و منطقی اسقاط انفساخ پس از تحقق و تحلیل شرایط و محدودیت‌های آن است. مواد و روش‌ها:مقاله حاضر با استفاده از روش تحلیلی-توصیفی و مطالعه تطبیقی میان حقوق ایران، فقه اسلامی، و نظام‌های حقوقی خارجی به بررسی ماهیت انفساخ، آثار آن، و امکان مداخله اراده طرفین در احیای قرارداد پس از انفساخ می‌پردازد. ملاحظات اخلاقی:کلیه اصول اخلاقی حاکم در پژوهش، در نگارش این مقاله رعایت شده است. یافته‌ها ونتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که اسقاط انفساخ پس از تحقق، هرچند در برخی موارد به لحاظ حقوقی ممکن است، اما محدودیت‌های فراوانی دارد که به ماهیت غیرارادی انفساخ بازمی‌گردد.
.png)
