[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
اصول اخلاقی نشریه::
برای نویسندگان::
برای داوران::
آرشیو مجله و مقالات::
مقالات در نوبت چاپ::
بانک‌ها و نمایه نامه‌ها::
آمار نشریه::
تسهیلات پایگاه::
تماس با ما::
::
حق انتشار
..
دسترسی آزاد
..
اصول اخلاقی (تبعیت)
..
شناسه دیجیتال
 
..
:: دوره 4، شماره 1 - ( 1-1402 ) ::
جلد 4 شماره 1 صفحات 42-28 برگشت به فهرست نسخه ها
اصل کیفی بودن آموزش در حقوق ایران، در پرتو نظریه تأخر فرهنگی
روح الله موذنی1 ، رقیه صادقی رام 2، علی خالق خواه3
1- استادیار حقوق عمومی، گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
2- دانش آموخته دکترای حقوق جزا و جرم‌شناسی، مدرس دانشگاه، ایران. (نویسنده مسؤول)
3- دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
چکیده:   (292 مشاهده)
زمینه و هدف: حق آموزش، از اساسی‌ترین حقوق بشر بوده که در قالب نسل دوم حقوق بشر در اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به رسمیت شناخته شده و دولت‌ها را ملزم به تحقق آن نموده است. کیفیت آموزش، یکی از عناصر این حق، راه‌کاری جهت تحقق دیگر عناصر مانند عدم تبعیض و همگانی بودن و تحقق اهداف این حق است. نظریه تأخر فرهنگی، بیان‌گر عدم تطابق جنبه‌های مادی و معنوی فرهنگ است که منتهی به کاهش کیفیت آموزش، به دلیل عدم تأمین اهداف این حق می‌باشد. هدف این پژوهش بررسی اصل کیفی بودن بودن آموزش و تبیین آن با نظریه تأخر فرهنگی و تطبیق آن با قوانین ایران است تا مشخص شود که این نظریه، تا چه حدی می‌تواند توجیه‌کننده اصل کیفی بودن آموزش در ایران باشد.
مواد و روش‌ها: این پژوهش، کتابخانه‌ای و اسنادی، با بهره‌گیری از کتب، مقالات، مقررات داخلی، اسناد بین‌المللی و حقوق فرانسه، به روش استدلالی و تحلیلی-توصیفی بوده و پژوهشی کاربردی است.
ملاحظات اخلاقی: کلیه اصول اخلاقی حاکم در پژوهش، در نگارش این مقاله رعایت شده است.
یافته‌ها و نتیجه‌گیری: قوانین ایران، اصل کیفیت آموزشی را مورد توجه قرار داده‌اند، اما در مواردی این اصل به طور کامل رعایت نشده است. در این راستا، به مقررات کشور فرانسه نیز به عنوان نمونه‌ای از قوانین خارجی مورد مقایسه استناد می‌شود. یافته‌ها بیان‌گر این است که یکی از ابعاد نظریه تأخر فرهنگی، اصل کیفی بودن آموزش می‌باشد، گرچه این اصل، در قوانین داخلی و اسناد بین‌المللی مورد پذیرش قرار گرفته اما این حمایت، همه‌جانبه و کارا نبوده و در مواردی، این اصل مورد توجه قرار نگرفته است.
 
واژه‌های کلیدی: حق آموزش، اصل کیفی بودن، تأخر فرهنگی، عدم انطباق، حقوق ایران، فرهنگ مادی، فرهنگ معنوی.
متن کامل [PDF 644 kb]   (30 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1401/9/16 | ویرایش نهایی: 1401/11/20 | پذیرش: 1401/12/26 | انتشار: 1402/1/3
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

moazeni R, sadeghiram R, khaleghkhah A. The Principle of Quality of Education in Iranian Law, in the Light of the Theory of Cultural Delay. ILR 2023; 4 (1) :28-42
URL: http://ilrjournal.ir/article-1-168-fa.html

موذنی روح الله، صادقی رام رقیه، خالق خواه علی. اصل کیفی بودن آموزش در حقوق ایران، در پرتو نظریه تأخر فرهنگی. فصلنامه پژوهش‌های حقوقی میان‌رشته‌ای. 1402; 4 (1) :28-42

URL: http://ilrjournal.ir/article-1-168-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 4، شماره 1 - ( 1-1402 ) برگشت به فهرست نسخه ها
فصلنامه علمی تخصصی پژوهش‌های حقوقی میان‌رشته‌ای The Quarterly Journal of Interdisciplinary Legal Research
Persian site map - English site map - Created in 0.06 seconds with 44 queries by YEKTAWEB 4645