1- انشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم‌شناسی، جامعه المصطفی العالمیه، قم، ایران. (نویسنده مسؤول) 2- عضو هیئت علمی دانشکده حقوق، دانشگاه قم، ایران 3- استادیار دانشگاه و پژوهشگاه انتظامی، تهران، ایران
چکیده: (32 مشاهده)
زمینه و هدف:تحقیق حاضر، تحت عنوان «جاسوسی سایبری در سیاست کیفری ایران و افغانستان» به هدفِ فهم، شناختِ وجه تمایز و تشابه و تطبیق سیاست کیفری دو کشور، در مورد جاسوسی سایبری انجام شده است. مواد و روش‌ها:راهبرد کلی تحقیق، به لحاظ هدف کاربردی و از جهت شیوه اجرا تحلیلی- توصیفی و روش گردآوری آن به شیوه کتابخانهای است. ملاحظات اخلاقی: تمامی اصول اخلاقی در نگارش این مقاله رعایت شده است. یافته‌ها:یافتههای تحقیق، براساس فهم محققان از منابع و متون قانونی در مورد سیاست کیفری دو کشور، تجزیه و تحلیل شده است. با مقایسه سیاست کیفری دو کشور در مورد جاسوسی سایبری میتوان امتیازات و کاستیهای هر یک را به خوبی متوجه شده و از امتیازات یکی برای رفع کاستیهای دیگری، الگوگیری کرد. نتیجه‌گیری:امتیاز سیاست کیفری ایران نسبت به سیاست کیفری افغانستان، در دقت و تفاوت قائل شدن به بعدکیفری جرم جاسوسی سایبری است؛ زیرا بین کسی که به اطلاعات سری فقط دسترسی پیدا کرده است و کسی که این اطلاعات را به افراد فاقد صلاحیت تسلیم کرده است و کسی که این اطلاعات را به بیگانگان و دشمنان تسلیم داده است؛ تفاوت قائل شده و مجازات این افراد را متناسب به جرم ارتکابی در نظر گرفته است. این درحالی است که در سیاست کیفری افغانستان برای این افراد بدون تفاوت، مجازات یکسان لحاظ کرده است. از امتیاز سیاست کیفری افغانستان این است که جاسوسی در زمان جنگ با جاسوسی در حالت عادی را فرق گذاشته است. کاستی دیگری در سیاست کیفری دو کشور، عدم توجه به بعد جرمانگاری و بعد کیفری شریک و معاون جاسوسی سایبری است.
Fayyaz Q, Haji dehabadi M A, aatazada S. Cyber Espionage in the Criminal Policy of Iran and Afghanistan. ILR 2025; 6 (2) : 4 URL: http://ilrjournal.ir/article-1-272-fa.html
فیاض قربان، حاجی ده آبادی محمدعلی، عطازاده سعید. جاسوسی سایبری در سیاست کیفری ایران و افغانستان. پژوهش‌های حقوقی میان‌رشته‌ای. 1404; 6 (2) :43-58
.png)
