|
بررسی کاربرد هوش مصنوعی در توسعه حقوق محیط زیست بر مبنای ظرفیت‌های حقوقی ایران
|
آیدا مخترع1   ، مریم شعبانی2 |
1- استادیار و عضو هیئت علمی مؤسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران. (نویسنده مسؤول)
2- کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، مؤسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران. |
|
|
چکیده: (189 مشاهده) |
هوش مصنوعی، به‌عنوان مجموعه‌ای از فناوری‌ها و الگوریتم‌هایی که قادر به یادگیری، تحلیل داده‌ها، تصمیم‌گیری و انجام وظایف پیچیده به‌صورت خودکار هستند، تحول عظیمی در بسیاری از حوزه‌ها ایجاد کرده است. در زمینه محیط زیست، این فناوری‌ها امکان داشته و دارند که به مدیریت بهتر منابع طبیعی، پیشگیری از آلودگی‌ها و بحران‌های زیست‌محیطی، و افزایش کارآمدی سیاست‌های حفاظتی کمک کنند. این تحقیق با هدف بررسی کاربرد هوش مصنوعی در توسعه حقوق محیط زیست بر مبنای ظرفیت‌های حقوقی ایران با روش توصیفی-تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه‌ای و اسنادی انجام شده است. حقوق محیط زیست به‌عنوان مجموعه قواعد و مقرراتی است که هدفش حفظ، احیا و بهره‌برداری عادلانه از منابع طبیعی و تضمین حق بهره‌مندی آینده‌گان از محیط سالم است. در وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و دستگاه‌های حقوقی ایران، توجه ویژه‌ای به تأمین عدالت زیست‌محیطی و پیشگیری از تخریب منابع طبیعی شده است که این اصول از طریق قوانین و سیاست‌های محیط زیستی کشور تبلور یافته‌اند. ادغام هوش مصنوعی در فرآیندهای حقوق محیط زیست مستلزم درک عمیق از هر دو حوزه و فراهم آوردن زیرساخت‌های لازم حقوقی و فنی است تا بتواند به شکلی مؤثر و اخلاقی مورد استفاده قرار گیرد. به عبارت دیگر، بدون تعریف دقیق و بررسی چارچوب مفهومی منسجم، بهره‌برداری از ظرفیت‌های AI ناگزیر با محدودیت‌ها و معضلات عملی همراه خواهد بود. تکنولوژی و هوش مصنوعی امروزه به‌طور گسترده‌ای در تمامی جوانب زندگی ما جا افتاده است و تاثیرات آن بر حقوق انسانی نیز قابل ملاحظه است. یکی از موارد مهم که بر حقوق انسانی تأثیر می‌گذارد، افزایش تعداد کارگران جایگزین با هوش مصنوعی است. براساس نتایج تحقیق هوش مصنوعی با تحلیل داده‌های زیست‌محیطی، پیش‌بینی آسیب‌ها و تسهیل فرآیندهای قضایی می‌تواند نقش مؤثری در ارتقای کارآمدی حقوق محیط زیست ایفا کند. بنابراین، بهره‌گیری هوشمندانه از این فناوری در چارچوب‌های قانونی موجود، فرصتی ارزشمند برای توسعه پایدار و حفاظت مؤثر از محیط زیست کشور به‌شمار می‌رود. |
شماره‌ی مقاله: 4 |
| واژه‌های کلیدی: محیط زیست، هوش مصنوعی، ظرفیت‌های حقوقی، توسعه پایدار |
|
|
متن کامل [PDF 498 kb]
(88 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1404/4/10 | ویرایش نهایی: 1404/6/15 | پذیرش: 1404/6/20 | انتشار: 1404/7/1
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.png)
